Krwawa zabawa w kotka i myszkę, tak w skrócie można określić fabułę ósmego filmu głośnego reżysera Darren’a Lynn Bousman’a (Piła II, III, IV). Młode małżeństwo organizuje parapetówkę dla grupy przyjaciół z okazji zakupu dużego domu na przedmieściach, zabawę komplikuje im fakt, zbliżającej się trąby powietrznej. W tym samym czasie w mieście dochodzi do napadu na bank w którym zostaje ciężko ranny jeden z trzech braci, odpowiedzialnych za kradzież. Wkrótce okazuje się, że zakupiona nieruchomość, należała uprzednio do rodziny zbirów, a oni nie wiedząc o jej sprzedaży, wtargną do domu i wezmą na zakładników wszystkich imprezowiczów. Wkrótce potem przybywa na miejsce siostra oraz matka braci, która jest prowodyrką zła, kontynuowanego przez jej dzieci. Od tej pory zacznie się bezlitosna gra, pomiędzy oprawcami, a ofiarami, choć w miarę oglądania te granice się zatrą i ciężko będzie stwierdzić kto tak naprawdę jest tu ofiarą, a kto katem, co czyni ten film wyjątkowym i ambitniejszym. Miłośnicy gore, krwawej jatki powinni być usatysfakcjonowani, lecz nie tylko oni.
Twórca Piły II oraz jej dwóch kolejnych odsłon oferuje nam obraz z nieco wyższej półki. Tym razem nie stawia na przedstawienie wyrafinowanych tortur, lecz na coś z goła innego, choć trzeba przyznać, że jeżeli chodzi o przemoc, film jest nią przesycony. Nie jest to jednak jego wadą oraz nie jest jej w nadmiarze, jak niejednokrotnie w tego typu historiach jest to przedstawiane. Rzeczą, która różni ten film od całej wielkiej rodziny tego rodzaju produkcji jest doskonałe wręcz zobrazowanie psychologii postaci. Film ten bazuje na wielu aspektach, które powinny spodobać się bardziej wytrawnym kinomanom, ceniącym gry psychologiczne pomiędzy bohaterami. W filmie Bousman’a ukazane jest jak na dłoni to jak tak naprawdę kruche są kontakty międzyludzkie, jak niejednokrotnie okłamujemy sami siebie, bądź ludzi w naszym otoczeniu udając, że wszystko jest w porządku, podczas gdy w rzeczywistości tak nie jest. Dodatkowo okazuje się, że w sytuacji bezpośrednio zagrażającej życiu, przestajemy być ludźmi w powszechnym tego słowa znaczeniu. Kieruje nami w takich sytuacjach pierwotny instynkt, chęć przeżycia za wszelką cenę, nawet tę najwyższą, na którą nie zgodzilibyśmy się w innej sytuacji. Ten niekonwencjonalny reżyser przedstawia nam postaci takimi, jakimi są w rzeczywistości zwykli ludzie, których mijamy codziennie na ulicy. Widz może zastanawiać się co sam zrobiłby gdyby się znalazł w podobnej sytuacji i wyniki tych rozmyślań wcale nie muszą napawać optymizmem...
Na szczególne brawa zasługuje odtwórczyni głównej roli Rebecca De Mornay, która stworzyła niezwykle przekonującą i budzącą emocje postać. Oto właśnie mamy przed sobą osobę na wskroś złą, przesiąkniętą nienawiścią, uprzedzeniami ale też słabą i inteligentną zarazem. To ona niczym najdoskonalszy psycholog dostrzega niedoskonałości w małżeństwie właścicieli domu oraz rysy w stosunku do siebie grupy przyjaciół i bezwzględnie je wykorzystuje do swoich celów. Nieco niewykorzystaną bohaterką pozostaje córka Natalie, Lidia. Twórcy mogli postarać się o więcej przemian w jej sposobie myślenia. Aktorstwo biorąc pod uwagę całość produkcji jest na niezłym poziomie, irytują natomiast niejednokrotnie irracjonalne zachowania postaci, lecz jest to typowe w filmach z tego gatunku. Akcja toczy się dość sprawnie, nie ma długich przestoi. Zdjęcia i montaż również, są solidne aczkolwiek nie powalające. Dodatkowo jak zwykle zresztą popisali się polscy tłumacze, którym znowu puściły wodze fantazji przy tłumaczeniu tytułu filmu. Po co oni to robią tego nie wie nikt. To film, który śmiało można polecić fanom takich produkcji jak Piła, Wzgórza mają oczy bądź Eden Lake. Na tle wielu bliźniaczo podobnych filmów, których tytuły zapomina się zaraz po obejrzeniu, ten wypada korzystnie ze względu na świetnie wykreowaną postać Matki, nieco odmienną fabułę i wartką akcję. Obraz ten jest kierowany do miłośników gatunku, raczej nie spodoba się miłośnikom kina familijnego.
Gatunek: Thriller, Dramat
Czas: 1 godz. 52 min.
Produkcja: Kanada,USA
Reżyseria: Darren Lynn Bosman
Scenariusz: Charles Kaufman, Scott Milam
Muzyka: Bobby Johnston
Obsada:
,,Matka” Natalie Koffin - Rebecca De Mornay
Addley Koffin - Warren Kole
Johnny Koffin - Matt o’Leary
,,Ike’’ Izaac Koffin- Patrick John Flueger
Lydia Koffin - Deborah Ann Woll
Beth Sohapi - Jaime King
Daniel Sohapi - Frank Grillo
Anette Langston - Briana Evigan
Końcowa ocena 6/10
Zdjęcia pochodzą z: filmweb.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz